|
|
|
|
|
|
 της Μαρίας Σούμπερτ Τον τελευταίο καιρό παρατηρώ πως οι συγγραφείς και εικονογράφοι ενός εικονογραφημένου παραμυθιού αναφέρονται ισότιμα στα στοιχεία των βιβλίων, είτε στα δελτία τύπου, είτε στα site. Και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα, αφού η εικονογράφηση στα βιβλία μεγάλης φόρμας είναι εξίσου –μην πω και πιο- σημαντική με το ίδιο το κείμενο. Το έχω ξαναγράψει στο παρελθόν, πως ένα καλό κείμενο με μια μέτρια ή κακή εικονογράφηση θα χαθεί, ενώ ένα μέτριο κείμενο με μια καλή εικονογράφηση μπορεί να γίνει και best seller. Και αυτό συμβαίνει λόγω της σημασίας που έχει στην προ-σχολική ηλικία η εικόνα, που συμπληρώνει και συχνά αντικαθιστά τον λόγο. Το παιδί ακούει την αφήγηση από κάποιον μεγαλύτερο του –αλλά η δική του συμβολή στη διαδικασία της ανάγνωσης είναι αποκλειστικά η είσπραξη της εικονογράφησης, η αποσυμβολοποίηση, η «ανάγνωση» της εικόνας.
Αυτή η διπλή παράλληλη συνεργασία φαίνεται να έχει πετύχει στο παραμύθι των Hollie Hughes και Sarah Massini, «Το κορίτσι και ο δεινόσαυρος», όπου η μικρή Μαριάν ψάχνει στην άμμο να βρει έναν φίλο. Το κορίτσι είναι μόνο, οι ψαράδες εύχονται να βρει ένα φίλο, κι ας είναι ακόμα και δεινόσαυρος. Και πράγματι, θα βρει έναν ολόκληρο σκελετό, ο οποίος τη νύχτα στο ύπνο της θα πάρει σάρκα –τα οστά τα έχει ήδη- και θα την ταξιδέψει ψηλά στα σύννεφα, εκεί όπου μαζεύονται τα όνειρα όλων των παιδιών τη νύχτα.  του Μιχάλη Λαγάνη Τα χριστουγεννιάτικα γούρια. Ένα πατροπαράδοτο έθιμο που περνά από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά συμβολίζοντας την καλοτυχία που προσδοκούμε να φέρει ο ερχομός του νέου χρόνου.
Γενικότερα τα γούρια είναι ένα μέσο έκφρασης των συναισθημάτων μας, απέναντι σε κάποιον για τον οποίο τρέφουμε εκτίμηση και αγάπη., αλλά και μία ευκαιρία να χαρίσουμε σε κάποιον μία γερή δόση...καλοτυχίας! Τα γούρια για τη νέα χρονιά, αποτελούν μία συμβολική κίνηση που αποκαλύπτει ένα πολύ μικρό κομμάτι της προσωπικότητας μας και μπορεί να αποτελέσει ένα απλό μα ανεκτίμητης συναισθηματικής αξίας δώρο ή να στολίσει και φέτος το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας, ή κάποια γωνιά του σπιτιού μας. Η κυρία Έμυ Καρρά, art designer των καταστημάτων εκκλησιαστικών ειδών "Αγιορείτικα", στην Καλλιθέα και τη Γλυφάδα, μας προτείνει παρακάτω γούρια για το 2020! Όμορφα, λιτά και οικονομικά!  της Μαρίας Σούμπερτ Που πήγε το φεγγάρι; Γιατί κοιμάται και δε φέγγει τη νύχτα; Οι κάτοικοι όλοι του γαλαξία είναι ανάστατοι. Μόνο στη γη, έχουν ξεχαστεί και βλέπουν τηλεόραση. Όλοι; Όχι όλοι. Η μικρή Μαρτίνα αναρωτιέται κι εκείνη που έχει πάει το φεγγάρι, όπως κι ο Σίλβα, ο μικροσκοπικός κάτοικος της Ουράνια, του πιο μικρού και φωτεινού πλανήτη στο γαλαξία. Οι δύο αυτοί ήρωες θα συναντηθούν και μαζί θα ανακαλύψουν πως για να ξυπνήσει το φεγγάρι, πρέπει να λειτουργήσει πάλι το Εργοστάσιο των Ιδεών.
Τι είναι όμως το Εργοστάσιο Ιδεών και γιατί μόνο εκείνο –και οι ιδέες του φυσικά- μπορούν να ξυπνήσουν το φεγγάρι;  της Μαρίας Σούμπερτ Χρειάζεται ένα βρέφος να δει θέατρο;
Αν με ρωτήσετε εμένα, θα σας πω πως φυσικά και ναι! Η εικόνα που θα προσλάβει, τα ερεθίσματα που θα εισπράξει αποτελούν έναν μαγικό νέο κόσμο που θα ανοίγεται μπροστά του, γεμάτος χρώματα, ήχους, μυρωδιές, υφές και γεύσεις –αφού σχεδόν τα πάντα είναι σε θέση να μπουν στο στόμα! Το θέατρο λοιπόν, ως ο συγκεραστής όλων των τεχνών φαίνεται να μπορεί να απευθυνθεί σε όλες τις αισθήσεις σχεδόν ταυτόχρονα και για το λόγο αυτό αποτελεί μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη εμπειρία για τους πολύ μικρούς θεατές –τους θεατές εκείνους που σιγά σιγά μαθαίνουν να παρακολουθούν. Και αν κάτι ελπίζω εγώ, είναι από τους θεατές αυτούς να μεγαλώσει μια γενιά που θα μάθει να ακούει και να παρατηρεί, που δε θα διακόπτει, που θα σέβεται αυτό που συμβαίνει απέναντί της. Και που θα αγαπάει την τέχνη. Για αυτά και άλλα πολλά συνομιλήσαμε με την ηθοποιό, σκηνοθέτη και Καλλιτεχνική Διευθύντρια της Artika - μέλος του Small size Network και του μεγάλου Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Mapping – a map on the aesthetics of performing arts for the early years» (Creative Europe 2018-2022), Μαριλένα Τριανταφυλλίδου, με αφορμή τις δύο παραστάσεις της ομάδας «Κάτι σαν Κήπος» και «Πάει έρχεται!» που πραγματοποιούνται στο Studio Μαυρομιχάλη.  της Νίκης Ράπτη Η εξαιρετική παράσταση «Γιαλήτες ή αλλιώς αλήτες του γιαλού» σε κείμενο και σκηνοθεσία Γιάννη Κόκα παρουσιάζεται από την καλλιτεχνική ομάδα «Άλμπατρος» στο Θέατρο «Φούρνος». Μια παράσταση φρέσκια, δυναμική, γεμάτη συγκίνηση, ανατροπές και χιούμορ, δροσιά και πρωτοτυπία.
Στο έργο συναντούμε μια ιστορία με τέσσερις φίλους που συγκατοικούν σε ένα υπόγειο μετά από τον χωρισμό του ενός, στην προσπάθεια τους να του συμπαρασταθούν και να περάσουν χρόνο μαζί. Στη συνέχεια και οι υπόλοιποι τρεις φίλοι θα χωρίσουν, καθώς θα ανακαλύψουν και θα συναντήσουν ελλείψεις, προβλήματα και συγκρούσεις και στις δικές τους ζωές και σχέσεις. Στην Αθήνα του 2019, οι τέσσερις φίλοι ανακαλύπτουν περισσότερα ο ένας για τον άλλο αλλά και για τον εαυτό τους και σχεδιάζουν ένα μέλλον διαφορετικό, πηγαίνοντας σε ένα νησί για να χαλαρώσουν, να φλερτάρουν και να ξεχαστούν. Ο Αλέξανδρος, ο Βαγγέλης, ο Βασίλης και ο Γιάννης είναι ήρωες που επιθυμούν, φοβούνται, τολμούν και συνδέονται. Η σύνδεση τους είναι συναισθηματική και απόλυτη με όσα τους συμβαίνουν και με όσα θα ήθελαν να τους συμβούν. Μέσα από την φιλία, την ειλικρίνεια, την υποστήριξη, την αγάπη, προκύπτει η ταύτιση και όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία ο καθένας μας μπορεί να αναγνωρίσει στην ζωή του. Παρακολουθούμε τους χαρακτήρες στις έντονες και σημαντικές στιγμές τους, αυτές που καθορίζουν την ψυχολογία, την εξέλιξη και την πορεία τους. Τους ακούμε πραγματικά και τους βλέπουμε. Αναπνέουν μέσα και δίπλα μας. Εκφράζουν την δυσκολία επικοινωνίας τους με τον κόσμο και την προσωπική τους «διαδρομή». Ερωτεύονται, απελπίζονται, ωριμάζουν αλλά και έρχονται σε επαφή με την παιδικότητα και τον ρομαντισμό τους. Αντιμετωπίζουν τον χρόνο και την πολυπλοκότητα του έρωτα, μέσα σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό περιβάλλον, στο οποίο ανήκουν, με τα δεδομένα και τις επιρροές που αυτό φέρει. Δοκιμάζονται και ψάχνουν έναν τρόπο για να βρεθούν στο μονοπάτι που ο καθένας θεωρεί ότι του ταιριάζει. ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ «ΚΑΤΑΝΟΗΣΕ ΜΕ Ή ΣΕ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΖΩ» 11 & 18/12 ΣΤΟ VAULT12/6/2019
|
This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results |
