|
 της Μαρίας Σούμπερτ Τις μεγαλύτερες περιπέτειές μας τις ζούμε ως παιδιά γύρω από το σπίτι. Στα διάφορα δωμάτια, στον κήπο ή την αυλή, στο δρόμο, στην αλάνα της γειτονιάς. Και συνήθως οι συνοδοιπόροι μας στις περιπέτειες αυτές είναι οι φίλοι, τα αδέρφια –όταν υπάρχουν- και τα κατοικίδια μας. Ζούμε φυσιολογικές ζωές, σε φυσιολογικές οικογένειες, σε φυσιολογικές γειτονιές –και εκεί χωράνε τα πιο αφύσικα και τρομερά γεγονότα και συμβάντα.
Έτσι τουλάχιστον συμβαίνει στην τηλεοπτική σειρά «Bobby and Bill» (όπως τιτλοφορείται στα αγγλικά) που προβάλλεται στο Star τα Σαββατοκύριακα. Βασισμένη στο δημοφιλές κόμικ του Βέλγου καρτουνίστα Jean Roba και του Maurice Rosy το 1959, η σειρά επανεμφανίστηκε στους τηλεοπτικούς δέκτες περίπου το 2003 και πραγματεύεται τη ζωή του επτάχρονου Bobby και του σκύλου του του Bill, οι οποίοι ζουν με τους γονείς του Bobby στις Βρυξέλλες. Η σειρά που τώρα προβάλλεται στο Star είναι γαλλοκαναδικής παραγωγής του 2016. Οι ήρωες της σειράς εκτός από τους δύο πρωταγωνιστές, είναι και η Καρολίνα, η χελώνα, ο γάτος Καπετάνιος και η τρομερή γειτόνισσα και ιδιοκτήτρια του Καπετάνιου που πάντα φέρνει την καταστροφή. Βασικά προσπαθεί με κάθε τρόπο να ξεφορτωθεί τον Bill και την Καρολίνα.  του Χρήστου Γκόντζου Από πού να πιαστεί κανείς και να αρχίσει να μιλάει για την περίπτωση του Νίκου Σκαλκώτα, αυτού του πέρα για πέρα ελληνικού και ευρηματικού συνθέτη που ανανέωσε με την πνοή της τέχνης του το ελληνικό αλλά και το διεθνές ρεπερτόριο της μεγάλης λόγιας μουσικής. Άραγε τι του πρέπει για πρόλογος σε ένα αφιέρωμα που αφορά το έργο και την προσωπικότητα του, ως καλλιτέχνη και δημιουργού; Η αμηχανία και το χρέος που βαραίνει τις συνειδήσεις μας είναι μεγάλα απέναντι στον Νίκο Σκαλκώτα που επέλεξε να μην λησμονήσει την πατρίδα του, αλλά το αντίθετο να την γιγαντώσει μέσα από το έργο και την αντίληψη του για την τέχνη.
Για όσους δεν το γνωρίζουν η τραγικά ετεροχρονισμένη και μερική αποκατάσταση του από την πολιτεία και τους μουσικούς και λόγιους κύκλους της χώρας μας, εκείνου που τόσο πάσχισε για την τελειοποίηση και ωριμότητα της τέχνης του, μας έρχεται ωσάν ενοχικό σύνδρομο ενός μετανιωμένου νεκροθάφτη που έθαψε ζωντανό τόσο το έργο όσο και τον ίδιο τον δημιουργό του. Για να μιλήσουμε όμως και πιο συγκεκριμένα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας ελπίσουμε ότι στο τέλος θα έχουμε βάλει ένα μικρό λιθαράκι στο μνήμα του αθάνατου Νίκου Σκαλκώτα που κέρδισε με την μεγαλοφυΐα, το ταλέντο, την ακεραιότητα, την τιμιότητα και τις επιλογές του την θέση του δίπλα στα πιο λαμπρά ονόματα του γένους μας και όλων των γενεών.  της Μαρίας Σούμπερτ Τι είναι ένα φιλί και τι συμβολίζει; Είναι σύμβολο αγάπης ή προδοσίας; Είναι το άγγιγμα των χειλιών σε μια επιφάνεια όπως γράφει στη Βικιπαιδεία ή πολλά περισσότερο από αυτά; Είναι κάτι ενστικτώδες ή επίκτητο;
Το φιλί που ενέπνευσε τον Gustav Klimt, που έδωσε το όνομά του στο αμερικανικό ροκ συγκρότημα Kiss, που έγινε σνακ, πίνακας, ποίημα, αναμονή. Κορίτσια και αγόρια μεγάλωναν γενιές ολόκληρες περιμένοντας τη στιγμή του φιλιού με τόση αγωνία που κατέληγαν να παίζουν μπουκάλα για να το απομυθοποιήσουν. Φίλοι και φίλες που χαιρετιούνται και αποχαιρετιούνται με ένα φιλί. Και από την άλλη, γονείς που δεν μπορούν να φιλήσουν τα παιδιά τους, σύντροφοι που δεν πλησιάζουν ο ένας τον άλλο. PLATYPOUS TRAIL: ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ-ΠΕΡΘ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 5/6 ΣΤΟ ΙΜΚ5/17/2019
 της Μαρίας Σούμπερτ Όσο πιο μικρή η κοινωνία και πιο απομονωμένη, τόσο πιο ξεκάθαροι οι ρόλοι που αναλαμβάνει κάθε μέλος της. Ο δάσκαλος, ο δήμαρχος, ο στρατηγός, ο φούρναρης και ο κουρέας. Ρόλοι πέρα από τα επαγγέλματα, επαγγέλματα που έχουν ποτίσει και ξεβάψει πάνω στους ανθρώπους. Και ανάμεσά τους μια παρέα εφήβων, με πρωταγωνιστή τον Άλκη που είναι ερωτευμένος με τη Χαρά. Που έχει φίλο τον Θάνο, αλλά και τον Νεκτάριο. Που ο ένας αντιπαθεί τον άλλο. Και που δεν έχει γονείς, ενώ ο αδερφός του ένα χρόνο τώρα που λείπει φαντάρος έχει εξαφανιστεί.
Σε μια εποχή παλαιότερη, προ κινητών και τάμπλετ. Όταν η επικοινωνία γινόταν με το τηλέφωνο, όταν μια χιονόπτωση έκοβε τις γραμμές, όταν το ραδιόφωνο δεν είχε φτάσει σε εκείνο το απομακρυσμένο χωριουδάκι. Α, ναι, το ραδιόφωνο. Δεν είχε φτάσει. Άρα τι δουλειά έχει εκείνο το τρανζιστοράκι που βρίσκει ο Άλκης; Και τι συμβαίνει όταν παίζει εκείνα τα περίεργα παράσιτα και αντιδρά το χωριό σε αυτό; Όταν ανθίζουν παπαρούνες στον άδειο δρόμο, όταν εμφανίζονται οι κλοουν και οι τσιρκολάνοι στην πλατεία, όταν χιονίζει αλεύρι έξω από το φούρνο; ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΠΙΣΝ: ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ÓLAFUR ARNALDS ΣΤΙΣ 20/5 ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ5/16/2019
 της Μαρίας Σούμπερτ Ο κύριος Ευτύχης πρέπει να είναι μάγος. Καταρχήν μπορεί να φέρει χιόνι. Και κατά δεύτερον μπορεί να φέρει το χιόνι και στην Άννα που δεν μπορεί να περπατήσει και δεν έχει πρόσβαση σε αναπηρικό αμαξίδιο.
Ο κύριος Ευτύχης είναι σίγουρα μάγος. Αυτό τουλάχιστον πιστεύουν τα παιδιά της οδού Ελπίδας, που μετά τα «μαγικά» του βγήκαν να παίξουν χιονοπόλεμο, αλλά και που κατάφεραν να βγάλουν την Άννα από το σπίτι της για να παίξει κι εκείνη. Τι δημιουργεί όμως τη μαγεία; Είναι η τέχνη της ψευδαίσθησης; Οι κινήσεις που είναι πιο γρήγορες από το μάτι; Είναι αυτό το σκοτεινό πράγμα που φοβούνταν οι άνθρωποι στο Μεσαίωνα; Τι είναι επιτέλους μαγεία σήμερα;  της Λίλας Παπαπάσχου «Η ζωγραφική μου είναι ορατές εικόνες που δεν κρύβουν κάτι – προκαλούν μυστήριο και πράγματι όταν κάποιος βλέπει έναν από τους πίνακές μου, θέτει στον εαυτό του αυτήν την απλή ερώτηση: «Τι σημαίνει αυτό;». Οι πίνακές μου δεν σημαίνουν κάτι, επειδή και το μυστήριο δεν σημαίνει κάτι – είναι απλώς άγνωστο»
Rene Magritte (21 Νοεμβρίου 1898 – 15 Αυγούστου 1967) Η φετινή σεζόν του Θεάτρου Άλφα.Ιδέα ρίχνει αυλαία με τον πλέον εμφατικό τρόπο, παρουσιάζοντας για δύο μόνο παραστάσεις, τη Δευτέρα που μας πέρασε και την Κυριακή που μας έρχεται 19/5, την ολοκληρωμένη εκδοχή της νέας performance της ομάδας New_ton Company, με τίτλο «four no reason». Η εντυπωσιακή σκηνική σύνθεση της οποίας τη σύλληψη, χορογραφία και σκηνοθεσία υπογράφει η ταλαντούχα Νάντια Παλαιολόγου είναι κάτι παραπάνω από ένα εικαστικό/χορευτικό δρώμενο, εμπνευσμένο από τον κόσμο του Rene Magritte. Είναι ένα ευφυέστατο σχόλιο πάνω στην έννοια αυτού που αποκαλούμε πραγματικότητα, μέσα από ένα περιπετειώδες ταξίδι στο έργο, αλλά και στην προσωπικότητα του ανατρεπτικού Βέλγου ζωγράφου, που υπήρξε μία από τις χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες του ευρωπαϊκού σουρρεαλισμού, με σαφείς επιρροές από το καλλιτεχνικό κίνημα του ντανταϊσμού. |
ΜΑΘΗΜΑΤΑ PERSONAL TRAINING ME THΝ ΦΑΙΔΡΑ ΣΟΥΤΟΥ
Λ. Βουλιαγμένης 538Α Άλιμος
Jimmy Krim
Handmade Wooden Cars Χ Ο Ρ Η Γ Ι Ε Σ Ε Π Ι Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Α Σ 
This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results |
