|
 της Μαρίας Σούμπερτ Ελάχιστες είναι οι γυναίκες που από τα χρόνια της αρχαιότητας έχουν ξεχωρίσει μέσα στις σελίδες της ιστορίες. Βασίλισσες όπως η Κλεοπάτρα και η Ζηνοβία, μαθηματικοί και φιλόσοφοι όπως η Υπατία, γυναίκες που έζησαν στις χώρες που σήμερα κρίνονται δέσμιες μιας οπισθοδρομικής κουλτούρας και φιλοσοφίας που υποτιμά την γυναικεία φύση.
Η Ζηνοβία, βασίλισσα της Παλμύρας, της πόλης που κατέστρεψε ο φανατικός στρατός του ISIS το 2017, έζησε τον 3ο αιώνα μ.Χ. και βασίλευσε μετά την δολοφονία του συζύγου της βασιλιά Οδαίναθου και του πρωτότοκου γιου του. Στα χρόνια της βασιλείας της η Παλμύρα αναπτύχθηκε όχι μόνο εμπορικά, αλλά και πολιτιστικά συγκεντρώνοντας γύρω της σημαντικούς φιλοσόφους και καλλιτέχνες. Αυτό που στα χρόνια της φεουδαρχίας στις αρχές του Μεσαίωνα θα γίνει κοινή πρακτική στη Δύση, οι αρχόντισσες δηλαδή των πύργων να συγκεντρώνουν τους καλλιτέχνες γύρω τους, η Ζηνοβία το έχει ήδη επιτύχει.  της Μαρίας Σούμπερτ Τι χαρά να συναντάς εκείνον τον ένα φίλο που σε κάνει να νιώθεις χαρά και ικανοποίηση. Εκείνον τον έναν φίλο που παρά τις διαφορές που έχετε, σε ολοκληρώνει σαν άνθρωπο. Που είναι ο κολλητός σου, το αδέρφι σου, ο δικός σου άνθρωπος. Αυτός ο φίλος που έχεις επιλέξει, που δεν σου έχει επιβληθεί γονιδιακά, που βλέπεις τον εαυτό σου σ’ εκείνον. Και που –επαναλαμβάνω- είναι διαφορετικός από εσένα.
Την πρώτη δική μου φίλη την γνώρισα στο Νηπιαγωγείο, όταν μπήκε απλά στην τάξη και εγώ την ρώτησα: «Θέλεις να γίνουμε φίλες;» Και ενώ από τότε οι ζωές μας πήραν διαφορετικούς δρόμους, και ζούμε σε διαφορετικές χώρες πια, συνεχίζω να την αγαπώ και να την σκέφτομαι –και φυσικά να της φορτώνομαι με την πρώτη ευκαιρία!  της Μαρίας Σούμπερτ Όταν κάτι φέρει την υπογραφή του Benji Davies είναι σχεδόν σίγουρο πως θα είναι εξαιρετικό, ακόμα και αν η συμμετοχή του αφορά μονάχα την εικονογράφηση. Η αλήθεια είναι πως τον John Jory δε τον γνώριζα, αλλά σίγουρα έγινα φαν του. Μιλάω μπερδεμένα;
Θα τα ξεμπερδέψω. Ένα από τα πιο συνηθισμένα φαινόμενα των ανθρωπίνων σχέσεων είναι πως όταν φτάνουμε αρκετά κοντά, μας πιάνει ένας πανικός πως θα χάσουμε τον εαυτό μας. Πως θα γίνουμε ένα με τον άλλο –τον φίλο, τον σύντροφο, το σύζυγο, το γονιό, το παιδί ή όποιον άλλο μπορείτε εσείς να σκεφτείτε. Για όσους μάλιστα από εσάς έχουν περάσει από τις διαδικασίες μιας ψυχοθεραπευτικής ομάδας θα έχετε παρατηρήσει πως στις πρώτες συναντήσεις δημιουργούνται μικροεντάσεις ανάμεσα στο ποιος ξεχωρίζει περισσότερο, ποιος θα διατηρήσει τον ρόλο του «αντιφρονούντα», ποιος δεν θα ενσωματωθεί. «ΟΙ 7 ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΑΣ» ΣΕ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΚΩΣΤΑ ΦΙΛΙΠΠΟΓΛΟΥ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ STUDIO ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ4/19/2019
 της Μαρίας Σούμπερτ Όταν το πρώτο σου κιόλας εικονογραφημένο παραμύθι αρχίζει να παίρνει το δρόμο της έκδοσης και σε άλλες χώρες, τότε σίγουρα είσαι καλός στη δουλειά σου. Αυτό ισχύει προφανώς για την Nicola Kinnear και το βιβλίο της «Μια στάλα θάρρος» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Η ιστορία δεν είναι περίπλοκη, ούτε κάτι που δεν έχουμε ξανακούσει ποτέ. Άλλωστε, στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογένεση. Τι κάνει λοιπόν αυτό το παραμύθι να ξεχωρίζει; Γιατί να διαβάσουμε ξανά για έναν φοβιτσιάρη λαγό, που όταν χάσει την φίλη του –και προφανώς πολύ πιο τολμηρή από εκείνον- θα βγει να την ψάξει; Γιατί στο παραμύθι της Kinnear η μαγεία ξεπετάγεται από την απόφαση να κάνει ο ήρωάς της κάτι διαφορετικό.  του Χρήστου Σούτου Ο τίτλος μπορεί να μην λέει πολλά ή μπορεί να λέει και τα πάντα. Η 17η Απριλίου αποτελεί μια ημερομηνία που έχει τη δική της μελαγχολία. Σαν σήμερα, με διαφορά ενός χρόνου, έφυγαν από τη ζωή δύο από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές που έβγαλε ο τόπος μας, ο Νίκος Παπάζογλου και ο Δημήτρης Μητροπάνος. Πρώτος έφυγε ο Νίκος το 2011 και την επόμενη χρονιά ο Δημήτρης. Ο ένας από τη Θεσσαλονίκη, ο άλλος από τα Τρίκαλα μεσουράνησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, από το δικό τους μετερίζι ο καθένας, στη μουσική σκηνή της χώρας μας, φεύγοντας σε ίδια σχεδόν ηλικία και έχοντας πολλά ακόμα να δώσουν.
 της Μαρίας Σούμπερτ Απ’ όλα τα λαϊκά παραμύθια με ήρωες ζώα, ο Παπουτσωμένος Γάτος είναι το πιο ευφάνταστο. Όχι απλώς επειδή ανθρωποποιεί το γάτο φορώντας του μπότες και καπέλο, αλλά και επειδή ο γάτος αυτός συμπεριφερόμενος σαν άνθρωπος θα υπηρετήσει τον αφέντη του, έναν φτωχό νέο που δεν έχει τίποτα άλλο στον κόσμο και θα τον κάνει πλούσιο. Ο γάτος αυτός που θα χρησιμοποιήσει την πονηριά του, φαίνεται να γεννήθηκε προς τα τέλη του 17ου αιώνα στην Ιταλία –ή τουλάχιστον εκεί καταγράφηκε για πρώτη φορά- και εκείνα τα χρόνια έφτασε στα χέρια και του Περό για να κάνει κι εκείνος τη δική του καταγραφή.
Αλλά ας πάρουμε τα στοιχεία από την αρχή. .. «ΖΑΝΕΛ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΕΛΟΥΔΙΝΗ ΦΩΝΗ» ΑΠΟ 18/4 ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΣΤΟ FOYER CAFÉ BISTROT4/17/2019
|
ΜΑΘΗΜΑΤΑ PERSONAL TRAINING ME THΝ ΦΑΙΔΡΑ ΣΟΥΤΟΥ
Λ. Βουλιαγμένης 538Α Άλιμος
Jimmy Krim
Handmade Wooden Cars Χ Ο Ρ Η Γ Ι Ε Σ Ε Π Ι Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Α Σ 
This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results |
